فهرست
زندگینامه ایران درودی پر است از افتخارات متفاوت. ایران درودی در ۱۱ شهریور سال ۱۳۱۵ در شهر مشهد دیده به جهان گشود. او نقاش، کارگردان، نویسنده، منتقد هنری و استاد دانشگاه رشته تاریخ هنر بود. پدرش بازرگان خراسانی و مادرش مهاجر قفقازی تبار که به همراه خانواده بعد از انقلاب و تشکیل کشور شوروی از قفقاز به ایران مهاجرت کردند. در این متن با بیوگرافی ایران درودی آشنا می شوید.
زندگینامه ایران درودی
در سال ۱۹۳۷ خانواده او برای تجارت به هامبورگ، آلمان نقل مکان کردند. و در اوایل دهه ۱۹۴۰ به دلیل آغاز جنگ جهانی دوم مجبور به ترک آن شدند. در سال ۱۹۴۵ خانواده او به مشهد بازگشتند. تحصیلکرده رشته نقاشی در دانشکده بوزار در پاریس می باشد که تاکنون در ۶۴ نمایشگاه مستقل و ۲۵۰ نمایشگاه گروهی آثار خود را به دید عموم گذاشته است.
اولین نمایشگاه انفرادی درودی در میامی، شهرستان میامی داد، فلوریدا، در سال ۱۹۵۸ به دعوت مرکز هنری ایالت فلوریدا برگزار شد.
سبک نقاشی
برخی منتقدان، سبک او را در حد فاصل بین سورئالیسم و سمبولیسم توصیف میکنند. نقاشی های درودی به عنوان آثار سوررئالیستی شناخته می شود. ولی او در اصل به نوعی اصالت سبکی رسیده و شیوه هنری وی ایران درودیسم است.
او توانست ظرافت و روح رمانتیک نقاشی ایرانی را با عناصر سوررئالیسم ترکیب کند و شاهکارهای جاودانی رو از خود به جای بگذارد.
اون تنها بانو مشرق زمین است که شاگرد مستقیم سالوادور دالی بوده است. مرواریدهایی که ایران درودی در بسیاری از تابلوهایش میکشد یادگار خواهر او هستند و گلها نیز نماد مردم هستند.
نظر برخی منتقدان در مورد ایران
آنتونیو رودریگز نقاش شناخته شده مکزیکی، درودی را یکی از چند نقاش بزرگ جهان در قید حیات خوانده است.
آندره مالرو:
برای خانم ایران درودی
کوشش برای آگاه کردن انسانها از عظمتی که در آنهاست و از آن بیخبرند.
ژان کوکتو ۱۹۶۳
ایران درودی عزیزم
گمان میکنم من از جمله معدود افرادی باشم که از گم شدن در میان دالان های پیچ در پیچی که نقاشانی بیشمار با چشمی پر از بیم و امید در آنجا به دنبال (مینوتور) میگردند ترسی ندارند. نقاش، دانسته یا ندانسته همیشه تصویر شخص خود را میکشد؛ زیرا شکل های زندگی کاری با زندگی شکلها ندارد.
و این زندگی شکلها جدا از پدیده «شبیهسازی» پرورده میشود. مدل فقط بهانهای بودهاست و نبودن مدل، نقاش را به مظهر مدل نزدیک میکند، که چیزی نیست مگر همان نیروی ژرف و نهفتهای که در درون ما جای دارد و هنرمند جز ترجمان آن، جز واسطه احضار آن نیست.
آثار ایران درودی
مهمترین نکته در زندگینامه ایران درودی، سبک منحصر به فرد او است. نقاشی های «ایران درودی» منحصر به خود اوست. هم در بطن آن ویژگیهای زنانه خفته است و هم برآمده از تجربیات تلخ و شیرینی که قطعا به امید می رسد.
همه آثار، هم در فرم و هم در محتوا، امضا و علامتی پنهان دارد که سبک منحصربه فرد نقاش را به نمایش در می آورد و بر تمامیت هنرمندانه او مهر تایید میزند.
در تمام آثار درودی، نقاط و مشخصههای مشترکی کاملا مشخص است و بیننده آشنا با هنر درودی، به راحتی میتواند هر جا که اثری از این هنرمند ببیند، و می توان با نگاه به آثار درودی کاملا فهمید که این اثر از دستان هنرمند درودی جاری شده است. این همان امضایی از درودی است که به آن اشاره شد.
هر تابلو از سوژه ای خاص برخوردار است. اما فرم آثار به گونهای نشان داده شده که کل جهان هستی همین است و تنها سوژهی قابل تفکر و توجه چیزی است که در مرکز اثر خودنمایی میکند.
نکته اصلی این است که مرکزیت سوژهها در خط افق آسمان و زمین رسم شده و دو حالت مادی و غیرمادی و به تعبیری بی نهایت را به هم متصل کرده است.
نقطه کانونی و مرکزی آثار، نوری در خود دارد که از پس پرده هستی بیرون زده و دو جهان را یادآور می شود و نقطه امید گفته شده در آثار درودی است.
کتاب های ایران درودی نقاش بزرگ
کتاب “گفتگو با ایران درودی” حاصل گفتگویی صمیمانه میان ایران درودی و مهدی مظفری ساوجی است که در آن از زندگی خصوصی، اجتماعی و حرفهای ایران درودی سخن رفته است.
سخنانی که گاه پرده از زخم های پنهان هنرمند نقاش برداشته و گاه روحیه مقاوم و مبارز او را به نمایش میگذارد. خواندن این کتاب را به مخاطب نقاشی ایرانی توصیه می کنیم.
کتاب “مجموعه آثار ایران درودی” این کتاب شامل ۴۶ تابلو نقاشی از آثار ایران است که بین سالهای ۱۳۳۸ تا ۱۳۵۲ خلق شدهاند. مجموعه آثار ایران درودی در سال ۱۳۵۲ برای اولین بار منتشر شد. با این کتاب با سبک و آثار او آشنا شوید.
کتاب “در فاصلهی دو نقطه” «در این کتاب با تمام هستیم هستم. با همهی ضعفها، با تمامی دلهرهها و امیدها و توانها. درون من به وسعت تجربهای است که از زندگی میشناسم؛ وسعت یک لحظهی زندگی در مسیر ابدیت.
تلاش میکنم که در این لحظهی حضور، یکپارچگی از هم گسیختهی خود را حفظ کنم تا تداوم و بقای آن، با طنین صدایم، در ابدیت انعکاس یابد.» این کتاب زندگینامه خودنوشت ایران درودی است. او در این کتاب از مهم ترین نقاط زندگی اش صحبت میکند.
همچنین در بین وقایع زندگی، از نگاهش به جهان و چگونگی شکلگیری آثارش میگوید. اگر به شناخت وی و زندگینامه ایران درودی علاقه دارید، این زندگی نامه خودنوشت را بخوانید.
زندگی خصوصی ایران و همسرش
درودی در دهه ۱۳۴۰ برای برگزاری نمایشگاه آثار نقاشی راهی آمریکا شد و در آمریکا با پرویز مقدسی کارگردان تئاتر و سینما آشنا شد. ایران درودی در زمستان سال ۱۳۴۶ وقتی ۳۰ ساله بود با همسرش پرویز مقدسی، تحصیلکرده تهیه کنندگی و کارگردانی با عشقی فراوان ازدواج کرد.
او می گوید آزادگی و بلند نظری پرویز در رشد فکری و نحوه دیدم به زندگی، تاثیر مهمی داشت و نهایتا در نقاشی هایم. در آثار او این رشد را می توان دید.
ایران دروردی می گوید او حتی بوم های مرا می ساخت، نمونه کامل یک مرد خوب ایرانی بود با خصیصه های کم نظر، آزاده، گشاده دست، مهربان و ..
زندگی این زوج ۱۸ سال بعد در سال ۱۳۶۴ با مرگ زود هنگام مقدسی به پایان رسید اما تاثیر بسیار عمیقی بر درودی گذاشت و او دیگر ازدواج نکرد.
درگذشت تنها شاگرد سالوادور دالی در مشرق زمین
ایران درودی در ۱۱ شهریور ۱۴۰۰ به بیماری کرونا مبتلا شد اما بهبود یافت. او سرانجام صبح ۷ آبان ۱۴۰۰ در سن ۸۵ سالگی در آی سی یو بیمارستان دی تهران، پس از یک دوره بیماری چندماهه دنیا را ترک کرد تا در دنیای دیگر خانواده و پرویز مقدسی را دیدار کند.
فرح پهلوی، در بیانه ای به مناسبت درگذشت ایران درودی از نقش وی در راه اندازی موزه هنرهای معاصر ایران میگوید: ایران درودی در همسایگی ما زندگی میکرد و من او را از جوانی میشناختم.
روزی در نمایشگاه آثارش در تالار فرهنگ تهران، آرزوی دیرینه ای را با من در میان گذاشت: آرزویی که تحقق آن به تأسیس موزه هنرهای معاصر تهران انجامید.
سخن آخر
در این مطلب با بررسی زندگی شخصی و هنری ایران درودی همراه شما بودیم. امیدواریم از مطالعه این مطلب و تماشای چند اثر زیبا از وی لذت برده باشید. نظرات خود را در قسمت کامنت ها با ما درمیان بگذارید.
مطالب مرتبط: